Wieczór baletowy Femme fatale składa się z dwóch części – El amor brujo i Carmen-Suity, a jego główną bohaterką jest Cyganka Carmen. Balet o legendarnej kusicielce to, oprawiony w wysublimowane dźwięki i gesty, pokłon w stronę nieokiełznanej kobiecości. Twórcy eksponują powabność, lekkość i eteryczność u tancerek, tancerzy natomiast kreują na silnych macho, których najbardziej charakterystycznym atrybutem jest pistolet. Dopracowanie wszystkich szczegółów pod kątem wizualnym i choreograficznym sprawia, że zespołowi baletu Opery Wrocławskiej nie można odmówić czaru i umiejętności, by pięknem swojego tańca zachwycać publiczność.

Opowieść o słynnej uwodzicielce rozpoczyna muzyka Manuela de Falli – El amor brujo (Czarodziejska miłość). Widzowie poznają młodość i dzieciństwo Carmen (w rolach głównych wspaniała Magdalena Ciechowicz oraz uczennica Szkoły Baletowej przy Fundacji Capitol – Helena Żabska).

Partie w pierwszej części baletu stanowią wolną interpretację – widz w oparciu o materiał sceniczny może wykreować wyobraźni własną wizję młodości Carmen. Muzykę de Falli cechuje ekspresja i różnorodność, dlatego ruchy tancerzy oraz tancerek są płynne, lekkie i subtelne, a chwilę później zadziorne oraz frywolne. Przenikanie się skrajności – delikatności z hardością, męskości z kobiecością i przyprawienie całości szczyptą seksualnej ekscytacji sprawia, że choreografia zyskuje na wyrazistości. Dzięki wprowadzeniu odrobiny pikantnej kokieterii do tańca balet Tyskiego staje się szalenie sensualnym widowiskiem.

W drugiej części Femme fatale twórcy wykorzystują utwory Rodiona Szczedrina. W głównej roli widzowie mają okazję ponownie zobaczyć utalentowaną i ekspresyjną Magdalenę Ciechowicz. Emocjonalna muzyka Carmen-Suity zdaje się doskonałą kompozycją dźwiękową dla historii o uwodzicielce i zranionym kochanku. Choreograf buduje na scenie romantyczną atmosferę, a elegancji baletowemu widowisku dodają czarne, proste sukienki baletnic – pod stonowanymi kreacjami znajdują się kolorowe halki podkreślające kobiecą witalność oraz radość życia. Jedynie strój Carmen wyróżnia się malinową czerwienią. Na uwagę zasługuje także szykowna dekoracja – ruchome schodki zdobione finezyjnym ornamentem oraz efekt specjalny w formie mgły, dzięki której twórcy budują na scenie podniosły i mroczny nastrój. W tej części tancerze i tancerki opowiadają przy użyciu tańca, ruchu oraz gestu historię, której finałem jest śmierć głównej bohaterki. Sposób, w jaki przedstawiono morderstwo Carmen wpływa korzystnie na estetykę baletu. Martwe ciało kobiety zdobią spadające z góry kolorowe płatki. Ciemna tkanina zastępuje przed śmiercią barwną spódnicę kusicielki – rozłożona misternie na tajemniczych schodach wokół baletnicy, sprawia, że prezentuje się ona pięknie i wykwintnie, a sama sekwencja zyskuje w ten sposób sentymentalną, poetycką otoczkę.

Femme fatale to, ubrana w dźwięki, gesty i taniec, nostalgiczna historia, w pierwszym akcie o namiętnej Cygance, a w drugiej części bardziej o emocjonalnej, pozornie silnej kobiecie. Widowisko w choreografii Jacka Tyskiego jest pochwałą kobiecości – piękne i wdzięczne – w subtelny sposób prezentuje temperamentną postać, której nie zabrakło odwagi, by pójść w życiu własną ścieżką.

Angelika Szubert, Teatralia Wrocław

Magazyn Internetowy „Teatralia”, numer 200/2017

Opera Wrocławska

Wieczór baletowy Femme fatale

Manuel da Falla El amor brujo
Rodion Szczedrin Carmen – Suita

Libretto (El amor brujo): Gregorio Martinez Sierra

Dyrygent: Marcin Nałęcz-Niesiołowski

Choreografia: Jacek Tyski

Kostiumy (El amor brujo): Renata Bonter-Jędrzejewska

Scenografia i kostiumy (Carmen-Suita): Tijana Jovanović

Reżyseria świateł: Christian Sellin

Obsada:

El amor brujo

Carmen: Magdalena Ciechowicz

Mała Carmen: Helena Żabska

Matka: Anna Gancarz

Ojciec: Daniel Gallardo

José: Andrzej Malinowski

Przyjaciółka: Dajana Kłos

Trzech kochanków: Łukasz Ożga, Piotr Bednarczyk, Antonio Lanzo

Zespół: Yukina Yasuhara, Zofia Knetki-Oberemok, Remi Okamoto, Rina Nishiuchi

Zespół: Arshak Gyozalyan, Federico Zeno Bassanese, Luca Rimolo, Sergii Oberemok

Głos: Iryna Zhytynska

Carmen-Suita

Carmen: Magdalena Ciechowicz

José: Andrzej Malinowski

Micaëla: Natsuki Katayama

Porucznik: Łukasz Ożga

Escamillo: Sergii Oberemok

Zespół: Magdalena Kurilec, Anna Gancarz, Remy Lamping, Rina Nishiuchi

Zespół: Dajana Kłos, Karolina Woźniak, Remi Okamoto, Rina Shimada

Zespół: Federico Zeno Bassanese, Daniel Agudo Gallardo, Arshak Gyozalyan

Zespół: Antonio Lanzo, Luca Rimolo, Maciej Jaskólski, Piotr Bednarczyk

premiera: 25 marca 2017

fot. Ewa Krasucka

 Angelika Szubert – absolwentka historii sztuki i dziennikarstwa. Estetka, miłośniczka surrealizmu i teatru dramatycznego.