
Święto alternatywności! (Nocne Teatralia Strachy)
Nocne Teatralia Strachy to festiwal ukazujący różne oblicza sztuk alternatywnych, rozpoczynając od pokazów tanecznych przez improwizację teatralną aż po teatr formy. W czasie trzech wrześniowych dni okolice krośnieńskiego rynku zamieniają się w duże centrum kultury.
Festiwal organizowany jest przez grupę wolontariuszy – prawdziwych pasjonatów, ludzi, którzy startowali bez żadnego wsparcia instytucjonalnego. Artystyczne stowarzyszenia przy swojej działalności napotykają trudności związane, na przykład, z brakiem sali prób czy profesjonalnej sceny, na której mogliby wystąpić. Tym cenniejsza zatem jest ich twórczość, powstająca z chęci artystycznego spełnienia i rozwoju.
Festiwal otworzył niezwykle nastrojowy koncert krakowskiej formacji So Flow. Wydarzenie wprowadziło festiwalowiczów w dość ciekawe, przyjemne soulowo-nu-jazzowe klimaty. Zespół czerpie inspiracje z tradycji jazzowych, jednak nie boi się eksperymentować, dodając do nich swoje autorskie sample. Ma również niezwykle charyzmatyczną wokalistkę, która potrafiła zaczarować krośnieńską publiczność. Kolejnym mocnym i ciekawym wydarzeniem pierwszego dnia festiwalu był Teatr Ognia w wykonaniu s.tr.a.c.h.-u oraz Grupy Kanciarze. Rewelacyjne akrobacje tancerzy z różnego rodzaju palącymi się przedmiotami nie jeden raz zmroziły krew w żyłach widzów. Wiele ciekawych i trudnych kombinacji zostało nagrodzonych gromkimi brawami, co jest w pełni zasłużone – podczas występu można było ujrzeć nawet połykacza ognia zionącego niczym smok wawelski.
Jednym z najciekawszych wydarzeń drugiego dnia przeglądu była improwizacja Krótkie formy w wykonaniu grupy To Mało Powiedziane. Opolski zespół podarował mi to, co zawsze lubiłam w tego rodzaju grze teatralnej – nieprzewidywalność. Wielkim atutem improwizacyjnych spotkań z publicznością jest czynny udział widzów, którzy często mają wpływ na rozwój scenicznej akcji. To wszystko wymaga od aktorów niesamowitej elastyczności i niczym nieskrępowanej wyobraźni. Co więcej, jest źródłem wielu arcykomicznych sytuacji, które kończą się salwami śmiechu. Improwizatorzy nie mieli łatwego zadania – publiczność kreowała zarówno bardzo orientalne i ciekawe światy, jak i postaci, artyści jednak wybrnęli z niego w świetnym stylu.
Po opanowaniu wywołanego śmiechem bólu brzucha trzeba było wrócić z Cechu Rzemiosł Różnych na krośnieński rynek, gdzie w Podcieniach uczestnicy festiwalu wzięli udział w Tangu dla Krosna. Piękna muzyka i energetyczne, pełne namiętności tango w wykonaniu Leszka Mikołajczyka i Justyny Wysockiej stworzyło interesujące widowisko z pogranicza performansu i teatru. Dość szybko do zawodowych tancerzy dołączyli widzowie i brakło miejsca do tanecznych ewolucji.
Trzeci dzień festiwalowego święta okazał się nie lada gratką dla wielbicieli teatru tańca. Pojawiła się możliwość zobaczyć interesujący spektakl Research w wykonaniu Teatru Tańca Dekompresja z Krakowa. Rewelacyjna była w tym przypadku nie tylko sprawność fizyczna tancerzy, ale przede wszystkim to, w jaki sposób skonstruowana została choreografia i specyficzna przestrzeń taneczna: dużą podłogę do tańca ustawiono niemalże pod kątem prostym do sceny. To utrudniało tancerzom wykonywanie kolejnych figur, a jednocześnie sprawiało wrażenie odrealnienia.
Teoria względności w wykonaniu Teatru Nikoli stanowiła interesujące i mocne zakończenie festiwalowych dni. Najciekawszy jest fakt, iż to właśnie widzowie poprzedniej edycji festiwalu zdecydowali, że chcą ponownie zobaczyć w Krośnie spektakl tej grupy. Pantomima w wykonaniu krakowskich aktorów przeplatała się z elementami teatru formy. Była pełna komicznych, ciekawych sytuacji – moment, w którym aktorka operuje olbrzymim cyrklem czy animuje ryby. Stanowiła również ciekawy komentarz otaczającej rzeczywistości, ukazując, że większość sytuacji, w których się znajdujemy, można rozpatrzeć z kilku punktów widzenia.
Wszyscy krośnianie i festiwalowicze poszukujący orzeźwienia mogli skorzystać ze stoiska z darmową lemoniadą, przy którym nie raz dało się słyszeć zażarte dyskusje o teatralnych wydarzeniach. Film Roszada (reż. Jakub Sawicki) nieco przybliżył sylwetki młodych organizatorów festiwalu – pasjonatów, którzy zadbali o to, by Nocne Teatralia Strachy po raz ósmy opanowały Krosno. Filmowi twórcy pokazali kulisa, a także radość procesu tworzenia. Uzupełnieniem licznych teatralnych propozycji były filmy. Jeden z nich, Mankament (reż. Michał Turlewicz), jest pełny ciekawego spojrzenia i ukazuje prawdopodobną sytuację. Oto widzimy młodą kobietę, która lekkomyślnie pomaga mężczyźnie łapiącemu stopa – przeplatają się tu dwie rzeczywistości. Reżyser i realizatorzy zostawiają scenariusz lekko niedomkniętym – widz musi sam zdecydować o tym, jaki był finał tej historii. Kulawi z kolei to opowieść o dwóch chłopakach: każdy z nich usiłuje wykonać jedną czynność, która mu nie wychodzi. Jeden chciałby nauczyć się klaskać, a drugi się zabić. Gdy spotykają się wzajemnie, niedoszły samobójca uczy drugiego nieosiągalnej dla niego czynności. Z jakim skutkiem? W końcu każdy z bohaterów osiąga upragniony cel.
Festiwalowe prezentacje sztuk wizualnych to nie tylko filmy. W czasie Nocnych Teatraliów można było również obejrzeć liczne wystawy prac plastycznych i zdjęć oraz wziąć udział w interesujących spotkaniach z twórcami z Krosna i okolic. Wszystko to stanowiło o mocy festiwalu, który polecam wszystkim mieszkańcom Podkarpacia.
Anna Petynia, Teatralia Rzeszów
Internetowy Magazyn „Teatralia”, numer 150/2015
Nocne Teatralia Strachy w Krośnie, 10-12 września 2015
Koncert zespołu So Flow, Kraków
wokal: Karolina Teernstra
piano, synth: Michał Marczak
mpc:Mateusz Czajka
bas: Mateusz Mazurkiewicz
gitara: Artur Starżyk
perkusja: Michał Pamuła
Teatr Ognia
Teatr s.tr.a.c.h., Grupa Kanciarze, Krosno
Teatr Ognia
reżyseria, scenografia, muzyka: Alicja Moskal, Krzysztof Sajdak
obsada: Daria Dudek, Oliwia Kafel, Gabriela Kościelniak, Marcin Łącki, Aleksandra Mierosławska, Alicja Moskal, Mateusz Paczosa, Monika Pelczar, Krzysztof Sajdak, Natalia Such, Jakub Worwa
Teatr s.tr.a.c.h., KrosnoFilm
Roszada
reżyseria. Jakub Sawicki
zdjęcia i montaż: Gabriela Kłopot, Łukasz Kłopot, GaLop Productions
produkcja: Stowarzyszenie Teatr s.tr.a.c.h.
Teatr Improwizacji To Mało Powiedziane, Opole
Krótkie formy
Teatr Improwizacji To Mało Powiedziane, Opole
reżyseria i scenariusz: publiczność i zespół
muzyka: Przemysław Ozga
obsada: Tadeusz Jaśkiewicz, Piotr Węglarz, Daniel Mazurczak, Bartłomiej Śliwiński, Joanna Żygadło, Przemysław Ozga, Lena Wieczorek
Tango dla Krosna – Milonga na Podcieniach
wykonawcy: Justyna Wysocka, Leszek Mikołajczyk, grupa warsztatowa
instruktorzy, opieka merytoryczna i artystyczna: Justyna Wysocka, Leszek Mikołajczyk
Film Kulawi
reżyseria: Michał Turlewicz
scenariusz: Michał Turlewicz, Patryk Kalinowski
muzyka: Daniel Malchar, Maciej Sajur
zdjęcia: Paweł Romański
dźwięk: Łukasz Kozak
produkcja: Michał Turlewicz
obsada: Mateusz Deskiewicz, Maciej Sajur
Film Mankament
reżyseria: Michał Turlewicz
scenariusz: Patryk Kalinowski, Michał Turlewicz
muzyka: Aleks Polak, Sebastian Mac
zdjęcia: Piotr Januszkiewicz, Tomasz Odziemek
produkcja: Maciej Makuła, Deliria Kfulturia
muzyka: Aleks Polak, Sebastian Mac
obsada: Małgorzata Goździk, Antoni Milancej, Michał Wojciula
produkcja: Michał Turlewicz
Research
Teatr Tańca Dekompresja, Kraków
Research
reżyseria i scenariusz: Bartek Serowik
scenografia i choreografia: Bartek Serowik
obsada: Agnieszka Muczyń, Bernadetta Zwierowska, Katarzyna Krzysztofek, Krzysztof Szopiński, Grzegorz Polański
Teatr Nikoli, Kraków
Teoria Względności
Teatr Nikoli, Kraków
reżyseria i scenariusz: Mikołaj Wiepriew, Michail Milmeister
ruch sceniczny: Mikołaj Wiepriew, Dominika Jucha
obsada: Mikołaj Wiepriew, Dominika Jucha, Oliwia Kafel
na zdjęciu: Teoria względności, fot. Nina Przybylska
Anna Petynia – ur. 16 września 1988 w Przemyślu. Absolwentka informacji naukowej i bibliotekoznawstwa ze specjalizacjami: kultura czytelnicza i medialna oraz teatrologia na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Publikowała w wielu gazetach studenckich, m.in. „Ofensywie”, „Głosie Humanisty” czy „5Ścianie”. Od stycznia 2008 w redakcji „Teatraliów”. Nie tylko relacjonuje lubelskie i rzeszowskie życie teatralne, lecz także współtworzy gazety („Fora Nova”, „Na stronie”) na festiwalach teatralnych.