Kontrowersyjne i mocne widowisko na miarę XXI wieku. Teatr, który przekracza granice. Teatr, który wywołuje skrajne emocje. Teatr niebezpieczny. Historia Jerry’ego, inspirowana telewizyjnym show i wpleciona w teatralny scenariusz. Ma szokować, bo to w zamierzeniu reżysera, spektakl bluźnierczy i skandaliczny. Współczesna generacja telewizyjnych grzeszników w konfrontacji z najpopularniejszym, amerykańskim „księdzem” jest bez szans. Springer wierci bezwstydnie w psychice i obnaża na antenie każdego gościa ze wszystkich tajemnic. Upadek wartości i wszechobecna desakralizacja stają się szansą na triumf wyimaginowanych idoli ze szklanych ekranów.

Ostatni raz na deskach teatru Capitol ” Jerry Springer – The Opera” to oficjalne pożegnanie jednego z najgłośniejszych wrocławskich spektakli ostatnich lat. Przedstawienie powstało na podstawie muzyki Richarda Thomasa. To połączenie operetki, musicalu i telewizyjnego show. Spektakl jest dopracowany wizualnie pod każdym względem i nie pozostawia obojętnym żadnego z widzów. Utrzymany w konkretnym stylu budzi sprzeczne emocje. Dekoracje, scenografia czynią telewizyjne studio podobnym do ołtarza w kościele. Jerry Springer to współczesny bóg, dla którego nie istnieje żadne tabu. Sceny są wręcz ordynarne i podsycone wszystkim, absolutnie wszystkim, co może wzbudzić sensację. W telewizji pojawiają się reklamy specyfików powiększających biust i sznurów idealnych do popełnienia samobójstwa.

Zgorszenie społeczeństwa tym spektaklem nie wydaje się być trudne, choć ostatecznie wszyscy przywykliśmy do realiów współczesnego świata. Stać nas na ten charakterystyczny dystans. Jesteśmy społeczeństwem, które coraz trudniej czymś zaskoczyć. Wizja spędzenia wieczności w piekle już nie każdego przeraża. Chrystus już nie u każdego wywołuje egzaltację z powodu swego zmartwychwstania. O spektaklu mówi się „antyreligijny”, ale równie dobrze pasuje tutaj słowo…przerysowany. Odtworzony na wzór i podobieństwo wszystkiego, co ma większy lub mniejszy wpływ na jakość życia naszego pokolenia.

W studiu Jerry’ego Springera pojawiają się bardzo wyraziste postaci. Mamy ekstrawaganckich, nieco wycofanych mężczyzn, którzy przyznają się przed swoimi żonami do kontrowersyjnych sekretów i kobiety, wyuzdane , wyzwolone seksualnie, opowiadające na antenie o największych marzeniach ( wspaniały wokal Emose Uhunmwangho ).

Przekleństwa stały się podstawą komunikacji między ludźmi. Odpowiedni wulgaryzm i wszyscy rozumieją „w czym rzecz” i „jak to się je”. Stąd – nieustannie śmiech.

Jerry Springer – The Opera to spektakl, odwzorowany na odcinku telewizyjnego show. W finale dochodzi do konfliktu między Bogiem i Szatanem. Jerry Springer po nagłej śmierci zostaje zmuszony do kontynuowania talk-show, tym razem w piekle i na szatańskich warunkach. Na scenie pojawiają się inne biblijne postaci, jak np. Adam i Ewa czy Maryja. Wszystko jednak ma charakter nieco absurdalny i choć spektakl jest traktowany jako moralitet, powodzenie w tej kwestii jest znikome. „Jerry Springer – The Opera” funkcjonuje jako gorszące, bluźniercze zjawisko lub przezabawne przedstawienie, które mu służyć tak jak telewizyjny program – masowej rozrywce.

To spektakl trudny. Pozbawiony jednoznacznej opinii. Drwiący z Boga i drwiący z człowieka, i może rzeczywiście – dzięki temu szczery do bólu.

Angelika Szubert, Teatralia Wrocław

Magazyn Internetowy „Teatralia” numer 137/2015

Teatr Muzyczny Capitol

Jerry Springer – The Opera

muzyka: Richard Thomas

libretto i teksty piosenek: Stewart Lee i Richard Thomas

aranżer wokalu: Martin Lowe

aranżer orkiestralny: Martin Koch

reżyseria: Jan Klata

tłumaczenie: Michał Juzoń

choreografia: Maćko Prusak

kierownictwo muzyczne: Magdalena Śniadecka

dyrygent: Rafał Karasiewicz

scenografia i kostiumy: Mirek Kaczmarek

reżyseria świateł: Bogumił Palewicz

multimedia: SPECTRIBE Film & Theater Production Karol Rakowski i Mirek Kaczmarek

występują: Wiesław Cichy (gościnnie), Konrad Imiela, Bartosz Picher, Bartosz Dziedzic (gościnnie), Tomasz Sztonyk, Bogna Woźniak- Joostberens, Janusz Radek, Kamil Dominiak, Jakub Wocial (gościnnie), Barbara Kubiak (gościnnie)/ Magdalena Śniadecka, Elżbieta Kłosińska, Tomasz Jedz (gościnnie), Magdalena Wojnarowska, Cezary Studniak, Emose Uhunmwangho

zespół muzyczny: Rafał Karasiewicz, Łukasz Bzowski, Inez Więckowska, Karol Gola, Marek Kubiszyn, Marek Stingu Popów/ Maciej Mazurek, Dariusz Kaliszuk

premiera: 24 marca 2012

pożegnanie tytułu: 19 kwietnia 2015

fot. Łukasz Gawroński