Twórcy spektaklu bODY_rEMIX/gOLDBERG _vARIATIONS w niezwykle oryginalny sposób poruszają temat wykluczenia na kilku poziomach. Za pomocą prostych, ale bardzo sugestywnych środków uzyskano efekt, który nie pozostawia widza obojętnym na długo po zakończeniu przedstawienia. Wariacje Goldbergowskie Jana Sebastiana Bacha to dzieło kanoniczne, wspaniałe, a zarazem niezwykle skomplikowane, pełne barw i wyszukanych technik kompozytorskich. Stanowi jeden z fundamentów europejskiej muzyki. Twórcy zdecydowali się częściowo przetworzyć tytułowy utwór. Dzięki temu akompaniament nabrał innego, bardziej współczesnego, industrialnego charakteru.

Tancerze w przewrotny sposób starają się pokazać to, co w kulturze wypchnięte poza nawias. Posługując się całym szeregiem rekwizytów charakterystycznych dla osób chorych, niedołężnych, kalekich (różnej długości kule, balkoniki, uprzęże, pasy), aktorzy wykonują sekwencje ruchów. Pojawiają się na scenie cyklicznie, jak gdyby w zautomatyzowany sposób. Przecinają scenę wzdłuż i wszerz – pokazują się i znikają. Ten swoisty sposób prezentowania się widzom przywodzi na myśl wybieg, arenę, ludzkie ZOO. Groteskowy wygląd niektórych postaci (metalowe rurki wystające z ust, głowy, klatki piersiowej, mikrofon wciśnięty do gardła, ekstrawagancka peruka) jest próbą łączenia niskiego z wysokim, brzydoty z pięknem, relaksującego z niepokojącym. Sceniczne osobliwości, poprzez sposób poruszania się, przypominają odczłowieczone formy, przyjmujące postawy bojowe. Moment, w którym dodatkowe, wystające z ciała elementy okazują się między innymi pomocniczymi odnóżami dla pełzających w kierunku widowni hybryd ludzi-pająków, budzi grozę, niepokój, ale i ciekawość.

Zawarta w bODY_rEMIX/gOLDBERG _vARIATIONS przewrotność w ujęciu tematu kalectwa jako przyczyny społecznego wykluczenia realizuje się z jednej strony poprzez zmagania ciała z samym sobą. Obostrzone barierami nie do przeskoczenia nie jest ono w stanie spełniać swoich podstawowych funkcji. Z drugiej strony – fizyczna ułomność jest iskrą zapalną dla drzemiących w człowieku sił, samozaparcia, chęci pokonania samego siebie. Kontrastująca z reprezentującym kulturę wysoką Bachem grupa odmieńców uświadamia obserwującym piękno tkwiące w niedoskonałości. Dziwaczni, pokraczni, straszni, stanowią w gruncie rzeczy istotne, konieczne uzupełnienie rzeczywistości, którego często staramy się nie dostrzegać. Wykorzystując muzykę genialnego kompozytora jako punkt wyjścia, tancerze w dobitny sposób starają się pokazać emocje, jakie im towarzyszą. Choć sami są wysportowani, zdrowi, przez co ich opowieść jest w pewien sposób zapośredniczona, ograniczona, powstaje nieodparte wrażenie, że doskonale wyczuwają binarność sytuacji osoby kalekiej będącej częściowo w i poza społeczeństwem. Artystom udaje się w jednocześnie efektowny i efektywny sposób zawładnąć wyobraźnią i wrażliwością widzów. Spektakl porusza i z pewnością osiągnął swój cel.

Piotr Gaszczyński, Teatralia Kraków

Internetowy Magazyn  "Teatralia", numer 194/2017

4. Międzynarodowy Festiwal Teatru Formy Materia Prima, Kraków 18-25 lutego

bODY_rEMIX/gOLDBERG _vARIATIONS

choreografia i reżyseria: Marie Chouinard

muzyka: Louis Dufort: Wariacje na temat Wariacji Jana Sebastiana Bacha (Wariacje Goldbergowskie, Wariacje 5, 6, 8) ; fragmenty wokalne Glenna Goulda – za zgodą Estate of Glenn Gould i Sony BMG Music (Kanada) Glenn Gould: A State of Wonder: The Complete Goldberg Variations (1955 & 1981)

światło, scenografia, rekwizyty: Marie Chouinard

kostiumy i stylizacja włosów: Liz Vandal

make-up: Jacques-Lee Pelletier

tancerze: Charles Cardin-Bourbeau, Sébastien Cossette-Masse, Catherine Dagenais-Savard, Valeria Galluccio, Morgane Le Tiec, Scott McCabe, Sacha Ouellette-Deguire, Carol Prieur, Clémentine Schindler, Megan Walbaum

premiera: Biennale w Wenecji Międzynarodowego Festiwalu Tańca Współczesnego, Włochy, 2005

fot. Goeteborg Opera